مهران احمدی: ترجیح می دهم در آثار تلویزیونی بازی کنم، سینما نادیده ام گرفت - فروشگاه ویژه ها

به گزارش فرهنگی خبرنگاران؛ مهران احمدی چند وقتی است که با پخش دوباره سریال پایتخت و آوای باران دوباره دیده می گردد و البته با بازی در ابلق نرگس آبیار به جشنواره فیلم فجر آمده است. او با نقش بهبود سریال پایتخت بیشتر سرزبان ها است و با شخصیت شکیب آوای باران این شب ها سریال او دیده می گردد.

به سراغ احمدی رفتیم اگرچه خیلی اهل مصاحبه نیست؛ او ابتدا درباره نقش بهبود تأکید کرد: واقعیت این است که سریال پایتخت را خیلی دوست دارم و کسانی در این سریال حضور دارند که به نظرم در نوع خودشان بهترین اند. به همین خاطر خیلی راضی شدم که نقش بهبود را به من پیشنهاد دادند و من این نقش را بازی کردم. به نظرم بهبود در فرایند قصه پایتخت، تأثیرگذار بود، حتی زمانی که همه فکر می کردند بهبود مُرده است و اسیر داعش می شوند، بهتاش از عکس بهبود جدا نمی گردد و این نشان دهنده اهمیت خانواده و پدر است.

او توضیح داد: اصولاً دوست دارم نقش هایی را بازی کنم که تأثیرگذار باشد و بهبود به نظرم این تأثیرگذاری را در فرایند داستان داشت. به همین دلیل وقتی در پایتخت 6 هم پیشنهاد بازگشت بهبود را دریافت کردم و فیلمنامه را خواندم، متوجه شدم این شخصیت هنوز تأثیرگذار است و به همین خاطر به سریال پایتخت برگشتم.

احمدی ادامه داد: همیشه سعی دارم هر نقشی که بازی می کنم، کاملاً متفاوت باشد وگرنه اگر قرار باشد مهران احمدی مدام خودش را جلوی دوربین تکرار کند، یا فقط به جای دیگران حرف بزند، اسمش بازیگر نیست. خیلی ساده است که آدم در هر نقشی مثل خودش بخندد، گریه کند، حرف بزند، عاشق گردد و…، اما من بازیگر حق ندارم مثلاً در نقش شکیب به جای خودم باشم، یا نقش کلیشه ای و تکراری ارائه کنم که مردم بار ها و بار ها و بار ها در سینما و تلویزیون آن ها را از من دیده اند.

بازیگر نقش شکیب از ویژگی هایی که او را به بازی در سریال آوای باران ترغیب نموده نیز سخن گفت: یکی از این دلایل، وجود خود آقای سهیلی زاده کارگردان این سریال است که به نظرم یکی از بهترین کارگردانان ما به شمار می رود. علاوه بر آن، کاراکتر های جذاب، فیلمنامه محکم و. نیز باعث شدند من به این سریال جذب بشوم و شخصیت شکیب را بسازم.

ترجیح مهران احمدی برای بازیگری، تلویزیون است؛ او در این باره توضیح داد: واقعیت این است که من در سینما به هیچ وجه نقش یکسان بازی نکردم و هر بار که مقابل دوربین سینما ایستادم، سعی کردم نقشی متفاوت بازی کنم. اما متأسفانه نادیده گرفته شدم. در نقطه مقابل، اگر در تلویزیون بازی کنم، بسیاری از مردم مرا می شناسند و می توانم در ذهن عموم آنان باقی بمانم.