مرگ کهکشان ها؛ مشاهده جدید ستاره شناسان - فروشگاه ویژه ها

ستاره شناسان امیدوارند که بتوانند فرآیند منجر به از بین رفتن کهکشان ها را معین کند

ستاره شناسان شاهد فرایند مرگ کهکشانی دور هستند که می تواند به درک ما از کیهان یاری شایانی کند. کهکشان ها زمانی می میرند که دیگر ستاره نمی سازند. ستاره شناسان مجموعه وسیعی از این نوع کهکشان های مرده و پراکنده در سطح دنیا را مشاهده کردند، اما هنوز پیروز نشدند دلیل این اتفاق را بفهمند.

اکنون ستاره شناسان چشم انداز روشنی از این پدیده دیدنی دارند و امیدوارند که بتوانند فرآیند منجر به از بین رفتن کهکشان ها را معین کند. این کهکشان هرساله به اندازه تقریبا 10 هزار خورشید گاز از دست می دهد؛ به این معنی که برای ساختن ستاره های جدید، خود را کم کم از بین می برد.

این کهکشان در حال حاضر تقریباً نصف ذخایر گازی خود را از دست داده است و، چون هنوز با سرعتی صد ها برابر بیشتر از کهکشان راه شیری ستاره می سازد، تا ده ها میلیون سال دیگر تمام ذخیره خود را مصرف نموده و از بین خواهد رفت.

این کهکشان 9 میلیارد سال نوری از ما فاصله دارد. به همین دلیل ستاره شناسان به وقایعی چشم دوخته اند که در زمان جوانی دنیا، زمانی که کیهان تنها 4.5 میلیارد سال عمر داشت، رخ دادند. دلیل این مرگ نمایشی از نظر ستاره شناسان، برخورد با کهکشانی دیگر بوده است و درک ما را نسبت به نحوه وقوع اتفاقات تغییر می دهد.

این دو کهکشان پس از برخورد، به هم پیوسته و کهکشانی تشکیل دادند که ستاره شناسان آن را آی دی2299 (ID2299) نامیدند. شواهد این برخورد به شکل یک دم جزر و مدی، جریانی طولانی از ستاره ها و گاز ها که در فضای بین ستاره ها جاری است، مشاهده شد.

این نوع سرنخ ها معمولاً به قدری کمرنگ هستند که در کهکشان های دور دیده نمی شوند. اما محققان به طور تصادفی و درست در زمان تشکیل، آن را دیدند و توانستند شناسایی نمایند.

مرگ کهکشان ها زمانی اتفاق می افتد که ذخیره مواد تشکیل دهنده ستاره ها در فضا خالی می گردد و امکان ساخت ستاره های جدید نیست. تا حال بیشتر ستاره شناسان بر این باور بودند که این اتفاق بر اثر باد های به وجود آمده هنگام تشکیل ستاره ها و سیاهچاله های واقع در مرکز کهکشان صورت می گیرد.

بر اساس تحقیقات جدید، این نوع برخورد ها می تواند به مرگ آن ها نیز منجر گردد.

طبق این مقاله جدید، این دو اتفاق به راحتی می توانند با هم تلفیق شوند: تخلیه گاز ها در اثر ادغام و ایجاد دم های جزر و مدی، می تواند شبیه مرگ های ناشی از باد ها باشد. به گفته محققان، تحقیقات مربوط به باد ها در واقع دم های جزر و مدی بوده و احتمالا احتیاج به ارزیابی مجدد دارد.

این تحقیق در مقاله ای جدید با عنوان خروج ماده میان-ستاره ای بزرگ از کهکشان ستاره دار وسیع z=1.4 در مجله نیچر آسترونومی (ستاره شناسی طبیعت) منتشر شده است.

منبع: ایندیپندنت