ساعت زیستی بدن میزان ابتلا به بیماری های روحی را معین می نماید - فروشگاه ویژه ها

به گزارش خبرنگاران و به نقل از مدیکال اکسپرس، یک تحلیل ژنومیک در مقیاس بزرگ نشان می دهد که بعضی از عملنمودهای داخلی ساعت زیستی بدن می تواند نحوه ارتباط میان سلامت روحی و بیماری را معین کند.

براساس این پژوهش، شاید برنامه ریزی ژنتیکی برای زود بیدار شدن، به سلامت بیشتر بدن و همچنین کاهش خطر ابتلاء به اسکیزوفرنی و افسردگی منجر گردد. در هر حال، نتایج این پژوهش برخلاف فرضیه های پیشین، هیچ ارتباط محکمی را بین این موضوع و مشکلاتی مانند اضافه وزن یا دیابت نشان نمی دهند.

این پژوهش، یک همکاری بین المللی به سرپرستی دانشگاه اکستر(University of Exeter) انگلستان و بیمارستان عمومی ماساچوست(MGH) در آمریکا است که با بودجه شورای تحقیقات پزشکی(MRC) انگلستان انجام می گردد.

پروفسور مایک ویدون(Mike Weedon)، استاد دانشکده پزشکی دانشگاه اکستر و سرپرست این پژوهش گفت: این آنالیز، ژن های بسیاری را معین می نماید که نشان می دهند چگونه افراد متفاوت، ساعت زیستی متفاوتی دارند. اگرچه پژوهش های بیشتری برای تأیید نتایج به دست آمده مورد احتیاج است اما بالا بودن تعداد افراد مورد آنالیز نشان می دهد که ما محکم ترین شواهد را درباره خطر ابتلاء به بیماری هایی مانند اسکیزوفرنی در افراد شب زنده دار فراهم نموده ایم.

این آنالیز، روی 250 هزار شرکت کننده آمریکایی تبار و 450 هزار شرکت کننده انگلیسی تبار صورت گرفت که داده های مربوط به آنها از شرکت های تحلیل ژنتیکی این دو کشور به دست آمده بود. از همه شرکت کنندگان در خصوص سحرخیز بودن آنها سوال شد و ژنوم آنها نیز مورد آنالیز نهاده شد تا معین گردد که ژن آنها بر الگوی خوابشان مؤثر است یا نه.

پژوهشگران، نتایج این آنالیز را با یاری داده های به دست آمده از ردیاب های پوشیدنی که به مچ دست شرکت کنندگان بسته شده بود، آنالیز کردند. این داده ها نشان دادند که تنوع ژنتیکی می تواند ساعت بیداری فرد را تا 25 دقیقه عوض کند و برای مثال آن را از 8:00 به 8: 25 تغییر دهد. پژوهشگران دریافتند که ژنتیک نه تنها بر ساعت خواب بلکه بر کیفیت و مدت زمان آن نیز مؤثر است.

ساعت زیستی بدن ما، تحت تأثیر ژن و عوامل مربوط به سبک زندگی از جمله رژیم غذایی، قرار دریافت در معرض نور مصنوعی، نوع کار و فعالیت های روزانه قرار گرفته است. ساعت زیستی علاوه بر الگوهای مربوط به قدم زدن و خواب، بر بسیاری از فرآیندهای مولکولی مانند سطح هورمون و دمای بدن اثر می گذارد.

دکتر ساموئل جونز(Samuel Jones)، استاد دانشکده پزشکی دانشگاه اکستر و نویسنده ارشد این پژوهش گفت: اطلاعات ما در خصوص تأثیر ساعت زیستی بدن بر خطر ابتلاء به بیماری، بسیار محدود است. پژوهش ما نشان می دهد که سحرخیز بودن و شب زنده دار بودن افراد، ناشی از تفاوت میان واکنش مغز آنها نسبت به سیگنال های خارجی نور و عملکرد طبیعی ساعت درونی بدن است. این تفاوت های کوچک می توانند اثرات قابل توجهی بر توانایی ساعت زیستی بدن در حفظ مؤثر زمان داشته باشند و میزان خطر ابتلاء به بیماری و اختلالات روحی را تغییر دهند.

دکتر ژاکلین لین(Jacqueline Lane)، از نویسندگان این پژوهش گفت: ما با درک نقش ژنتیک در زمان خواب و فعالیت می توانیم به بینش های مؤثر در درمان افراد مبتلا به بیماری های سخت دست پیدا کنیم.

دکتر ریچل پانیزو(Rachael Panizzo)، مدیر بخش سلامت روان و اعتیاد شورای تحقیقات پزشکی گفت: ما می دانیم که ارتباطی میان نحوه عملکرد ساعت زیستی و سلامت بدن وجود دارد اما درک ما در خصوص نقش ژنتیک در این حوزه، محدود بوده است. اکنون پژوهشگران با یاری داده های جدید می توانند این آنالیز را در مقیاس بی سابقه ای انجام دهند.

این پژوهش، در مجله Nature Communications به چاپ رسید.