دریافت سیگنالی چند میلیارد ساله از عمق فضا - فروشگاه ویژه ها

پریسا عباسی: ستاره شناسان علاقه بسیار زیادی به پیدا کردن سیگنال های هیدروژن، هر کجا که باشد، دارند. اکنون نشانه هایی از آن، در جایی دورتر از آنچه در گذشته پیدا شده بود، و با ضریب خطایی پایین مقدار گیری شده است. تلسکوپ رادیویی غول پیکر متروویو (GMRT) در هند سیگنالی از زمان گذشته مربوط به 8.8 میلیارد سال پیش را شناسایی نموده است.

این رویداد دیدگاهی اجمالی و هیجان انگیز از بعضی لحظات اولیه دنیا هستی در اختیار ما قرار می دهد.

آرناب چاکرابوتی، کیهان شناس دانشگاه مک گیل کانادا می گوید: یک کهکشان، انواع مختلفی از سیگنال های رادیویی را ساطع می نماید. تا به امروز فقط امکان دریافت سیگنال های خاص از کهکشان های نزدیک وجود داشت و دانش ما محدود به کهکشان های نزدیک زمین بود.

در این حالت، سیگنال های رادیویی که از هیدروژن اتمی ساطع شده اند، نه انرژی زیادی دارند، و نه نور شدید فراوری می نمایند، که این امر تشخیص آن از راه دور را سخت می نماید؛ آخرین رکورد زمان ثبت شده در گذشته مربوط به 4.4 میلیارد سال قبل بود.

با توجه به مسافت زیادی که این سیگنال ها سفر می نمایند تا به GMRT برسند، خط انتشار 21 سانتی متری آنها به فضایی با گستردگی 48 سانتی متر افزایش یافته است، پدیده ای که با نام انتقال به تابش قرمز یا سرخ گرایی توصیف می گردد.

این تیم برای تشخیص سیگنال، از همگرایی گرانشی استفاده کردند که از یک کهکشان ستاره زا در دودست ها با نام SDSSJ0826+5630 نشات می گیرند. همگرایی گرانشی جایی است که نور با دنبال کردن فضای منحنی اطراف یک جسم بسیار بزرگ که بین تلسکوپ ما و منبع اصلی قرار دارد، بزرگنمایی می گردد و عملا مانند یک عدسی بزرگ عمل می نماید.

نیروپام روی، اخترفیزیکدان انستیتوی علوم هند می گوید: در این مورد خاص، سیگنال با حضور یک جسم بسیار بزرگ دیگر، یا یک کهکشان دیگر، که بین هدف و ناظر قرار گرفته است، خم می گردد و مسیر خود را عوض می نماید. این امر به طور موثر منجر به بزرگنمایی سیگنال ها با ضریب 30 می گردد و تلسکوپ می تواند آنها را دریافت کند.

نتایج این مطالعه اخترشناسان را امیدوار کرد که در آینده نزدیک بتوانند مشاهدات مشابه دیگری را انجام دهند. فاصله و زمان های بازگشت به گذشته که قبلا محدودیتی نداشتند، در حال حاضر با هم تراز شدن ستارگان منطقی به نظر می رسند.

هیدروژن اتمی زمانی تشکیل می گردد که گازهای داغ و یونیزه شده از اطراف یک کهکشان وارد آن می شوند و در طول مسیر سرد می شوند. در نهایت آنها به هیدروژن مولکولی و سپس به ستاره تبدیل می شوند.

توانایی نگاه کردن به اتفاقاتی که در گذشته در زمان های دور در فضا افتاده و اکنون به ما رسیده، اطلاعات بیشتری در خصوص چگونگی شکل گیری ابتدایی کهکشان مان به ما خواهد داد، و ستارشناسان درک بهتری از رفتار کیهان در زمان تشکیل آن پیدا خواهند کرد.

محققان در مقاله منتشر شده خاطر نشان کردند که یافته های اخیر،درهای احتمالات تازه برای کاوش در تکامل کیهانی گاز خنثی با تلسکوپ های رادیویی موجود و آنهایی که در آینده خواهند آمد را به زودی به روی ما خواهند گگردد.

منبع: ساینس آلرت

5858