درونگرایی اصل پایدار معماری قدیم ایران

به گزارش فروشگاه ویژه ها، سعید فلاح فر، تاکید نموده: در تاریخ معماری ایران، درونگرایی یکی از اصول پایدار و فراگیر معماری محسوب می شده است. این رویکرد نه تنها به واسطه غلبه بر شرایط اقلیمی و تامین امنیت جانی و اقتصادی بوده، بلکه باید آن را به نوعی تجسم یک فرهنگ و ساختار اجتماعی محسوب کرد.

درونگرایی اصل پایدار معماری قدیم ایران

جهت دریافت خدمات انواع الاچیق با گروه ساختمانی آبان در ارتباط باشید. هر گونه خدمات طراحی و اجرای آلاچیق های مختلف را به ما بسپارید.

خانه های ایرانی از بیرون شکل و شمایلی ساده و حتی فقیرانه دارند. دیوارهای ساده کاهگلی با کمترین تزئینات قابل رویت برای رهگذران و در مقابل تزئینات شگفت انگیز داخلی که شامل انواع آینه کاری ها و گچبری ها و نقاشی و ارسی های تزئینی و وسائل گران قیمتی است که بر رف های چیده اند. گذشته از موارد معدودی مثل بلندی و خودنمائی بادگیرها و...، هیچ تمایلی به فخرفروشی در این خانه ها به چشم نمی خورد. نمایش فروتنانه بیرونی همواره کمتر از داشته ها و اندوخته های درونی و اشرافیت خانواده است.

در مقابل شهروند امروزی به شدت تمایل دارد داشته های خود را به نمایش بگذارد. موقعیت اجتماعی هر کسی منوط به همین نمایش و افتخارات تعریف می گردد. خودنمائی و نمایش ثروت ـ حتی غیرضروری ترین دارائی ها ـ برای شهروندان امروزی اغناکننده است و میل به فزونی جویی او را برآورده می نماید. تا جایی که این میل به نمایش ارزش های انسانی دیگری مثل مولد بودن، چه در اندیشه ها و دانسته ها و چه در تامین مایحتاج جامعه، غلبه می نماید. ارزش ها از الزامات زندگی انسانی، به سمت تظاهر به مالکیت بیشتر و رفاه مصرف گرایانه کشیده می شوند. در چنین جامعه ای روابط صمیمانه به جدایی و فزونی جویی تبدیل می گردد. هر کسی کوشش می نماید خود را از دیگران ممتاز نموده و با اتکا به توان نمایشی خود به طبقه بالاتر مهاجرت کند.

آیا این تفاوت را می توان گواهی بر تحول در جامعه سنتی ایران به سمت جامعه امروز تلقی کرد و یا حتی بنابر اعتقادی مرسوم به عنوان سندی برای انحطاط و سقوط ارزش های انسانی بیان کرد؟ آیا جامعه سنتی از این تهمت هایی که نسل امروز مبتلا به آن شده اند، مبراست؟

به نظر می رسد نکته مهمی در این قضاوت عجولانه ـ به عمد یا به سهو ـ ندیده گرفته شده است. آیا مالک خانه عامری ها و بروجردی ها در شهر محدود آن دوره احتیاجی به خودنمائی داشت در حالی که همه شهر او را می شناختند؟ آیا تجار عظیم شهر که معتمد همه بازار بودند و یا دختر دم بخت یکی از ایشان که آرزو و رویا پسرهای بالغ شهر بود، برای دیده شدن احتیاجی به تفاخرات و نمایشات امروزین داشت؟ تعریف روابط شهری آن روزگار با معنا شهری و شهروندی امروز تفاوت های بنیادی دارد. شهروند امروزی در شهری آمدوشد می نماید که بدون الزامات شهرت، کسی او را نمی شناسد.

اگر همه آن معیارهای تفاخر سنتی را هم داشته باشد، باز هم بدون کسب شهرت در میان اطرافیان دیده و شناخته نمی گردد. پس باید با شیوه ای این احتیاج دیرین خود را ـ خوب یا بد که بی شباهت به خواهش های اجداد خود نیست ـ به شیوه ای برآورده کند. این فناوری های نوین است که در جهت تامین این خواسته دست به کار می گردد، پیش از آن که باور کنیم؛ فناوری های جدید چنین احتیاجی را فراوری نموده است. در این میان همین ناشناسی گسترده در زندگی شهری فرصتی برای دروغ پردازان فراهم می نماید که به انحاء مختلف شانس خود را برای ورود به طبقه مرفه و احترام برانگیز آزمایش کند.

اسکان نیوز

منبع: گردشبان
انتشار: 1 تیر 1399 بروزرسانی: 6 مهر 1399 گردآورنده: shop-vijeha.ir شناسه مطلب: 902

به "درونگرایی اصل پایدار معماری قدیم ایران" امتیاز دهید

امتیاز دهید:

دیدگاه های مرتبط با "درونگرایی اصل پایدار معماری قدیم ایران"

* نظرتان را در مورد این مقاله با ما درمیان بگذارید