برنامه سیامند رحمان برای خداحافظی از وزنه برداری - فروشگاه ویژه ها

قویترین پاراوزنه بردار دنیا آخرین مدال خود را پس از دو بار رکوردشکنی در بازی های پاراآسیایی جاکارتا به دست آورد با این حال خیلی از این رکوردشکنی راضی نیست چراکه معتقد است که می توانسته وزنه های سنگین تر را هم بالای سر ببرد.

رحمان امیدوار است در بازی های پارالمپیک توکیو به رکوردزنی موردنظرش دست پیدا کند البته اگر تا آن موقع تصمیم به خداحافظی نگرفته باشد؛ این پاراوزنه بردار تاکید دارد که می خواهد در اوج از میادین کناره گیری کند و هر زمان شرطِ اصلی موردنظرش مهیا گردد، این تصمیم را عملی می نماید.

سیامند رحمان در مصاحبه با خبرنگاران با تاکید بر اینکه پارالمپیک 2020 توکیو مهمترین رویدادی است که در پیش دارد، گفت: البته تا قبل از این بازی ها، رقابت های قهرمانی دنیا هم در قزاستان برگزار می گردد اما مهمترین هدف و برنامه من آتی من برای پارالمپیک است. می خواهم در توکیو مدال طلا بگیرم و این مدال را با رکوردشکنی به دست بیاورم. باید رکوردی بهتر از رکورد پارالمپیک ریو بزنم.

وی با بیان اینکه در بازی های پاراآسیایی بنا به تصمیم کادر فنی تیم ملی وزنه برداری، نتوانست رکوردشکنی موردنظرش را انجام دهد، گفت: من در پارالمپیک ریو همه رکوردهای دنیا را با بالا بردن وزنه 310 کیلویی شکستم. قبل از بازی های پاراآسیایی و در جریان تمرینات هم این وزنه را چندبار بالای سر بردم و حتی یکبار رکورد 311 کیلویی را زدم. با این حال در جاکارتا، مربیان اجازه ندادند که وزنه ای به این سنگینی را بالای سر ببرم.

این پاراوزنه بردار با بیان اینکه رکوردشکنی در بازی های پاراآسیایی با مسابقات دنیای و پارالمپیک فرق دارد طوریکه رکورد بازی های پاراآسیایی فقط برای همین بازی ها ثبت می گردد، گفت: در بازی های پاراآسیایی اینچئون رکورد 294 کیلوگرم را زدم و در جاکارتا یک بار وزنه 293 و یکبار هم وزنه 295 را بالای سر می بردم. یعنی دوبار رکوردِ متعلق به خودم را شکستم و اینگونه مدال طلا گرفتم. این رکورد حداقل تا 4 سال در اختیار خودم باقی می ماند اما برایم مهم است که در پارالمپیک هم رکوردشکنی کنم.

رحمان با تاکید بر اینکه در پارالمپیک توکیو وزنه ای بالاتر از 310 کیلوگرم را بالای سر خواهد برد، گفت: پارالمپیک اهمیت زیادی دارد به خصوص دوره آتی این بازی ها که ژاپنی ها از خیلی وقت پیش برای آن برنامه ریزی نموده و آماده شده اند. آنها سال گذشته در رابطه با همین بازی ها از من یک مستند ساختند. به هر حال وزنه برداری یکی از مسابقاتی است که در پارالمپیک به شدت مورد توجه است.

وی در این رابطه ادامه داد: دو سال حساس پیش رو دارم. به هر حال هر اتفاق و کوچکترین آسیب دیدگی می تواند من را از دستیابی به هدفم که مدال طلا همراه با رکوردشکنی در پارالمپیک 2020 است، دور کند. فقط با هدف تحقق این دو هدف در پارالمپیک آتی شرکت می کنم البته اگر تا آن موقع خداحافظی ننموده باشم.

این ملی پوش پاراوزنه برداری در این مورد و اینکه چقدر و چه زمان محتمل است تصمیم به حداحافظی بگیرد؟، گفت: قطعا دوست دارم در اوج تصمیم به خداحافظی بگیرم اما عواملی مانند وضعیت دیگر وزنه برداران هم در این زمینه معین کننده است.

وی تاکید نمود: اگر کسی وارد وزنه برداری گردد که از من جوانتر باشد و بتواند رکورد خوبی بزند، تصمیم به کناره گیری می گیرم حتی اگر رکوردش پایین تر از من باشد اما امیدوارکننده باشد. این اتفاق حتی اگر امروز بیفتد تصمیم را برای خداحافظی می گیرم.

رحمان تاکید نمود: من 12 - 10 سال است که عضو تیم ملی وزنه برداری معلولان هستم. بالاخره یک نفر باید یک روز جایِ من را بگیرد. قطعا دوست دارم زمانی این کار انجام گردد که خودم در اوج هستم. نمی دانم دقیقا چه زمانی تصمیم به خداحافظی می گیرم اما بازهم می گویم هر زمان کسی بیاید که وضعیت خوبی داشته باشد، می روم حتی اگر قبل از پارالمپیک توکیو باشد.