رجحان های ایوانکوویچ به ویلموتس؛ پروازی نیست و غُر نمی زند - فروشگاه ویژه ها

با همه اشکالاتی که برانکو هم مثل هر مربی دیگری دارد، او حداقل نسبت به ویلموتس از چند جهت برتر است؛ فاکتورهایی که قطعا در خیز فدراسیون به سمت انتخاب ایوانکوویچ موثر بوده است.

به گزارش روزنامه دنیای اقتصاد، همان طور که از چند روز پیش نوشتیم و کاملا هم قابل پیش بینی بود، احتمال حضور برانکو ایوانکوویچ روی نیمکت تیم ملی به شدت افزایش پیدا نموده و اگر اتفاق خاصی رخ ندهد، این مربی به زودی جانشین مارک ویلموتس خواهد شد؛ چنان که حتی دیروز هم بعضی منابع رسانه ای از نهایی شدن این اتفاق خبر دادند. تیم ملی با ویلموتس در شرایط عجیبی گرفتار شده و به شدت احتمال حذف از مرحله پیش مقدماتی جام جهانی را حس می نماید. اوت شدن در این مرحله، به معنای یک سکته کامل و واقعی برای فوتبال ملی ایران است و تیم اول فوتبال کشور را سه سال تمام به حالت نیمه تعطیل درخواهد آورد. طبیعی است که فدراسیون برای فرار از این موقعیت به آب و آتش بزند.

در حال حاضر تیم ملی ایران از چهار بازی نخستش در گروه سوم مرحله پیش مقدماتی جام جهانی فقط 6 امتیاز کسب نموده و عراق و بحرین را با 11 و 9 امتیاز بالاتر از خودش می بیند. ما در حال حاضر برای اول شدن و صعود از این گروه احتیاج به کسب پیروزی در هر چهار ملاقات باقی مانده داریم. اگر چه از این بین سه بازی در برابر ویتنام، بحرین و عراق در استادیوم آزادی برگزار می گردد اما به هر حال کار ساده نیست. ما اگر در گروه مان صدرنشین نشویم، باید شانس صعودمان را به عنوان یکی از رجحانن تیم های دوم جست وجو کنیم اما آنجا هم کار سخت است و تیم های دوم گروه های دیگر امتیازات خوبی جمع نموده اند. فدراسیون حق دارد به شدت نگران باشد و ظاهرا به همین دلیل هم بوده که باب مذاکره با برانکو ایوانکوویچ باز شده است. ابتدا شایعاتی در خصوص پیشنهاد اولیه به او مطرح شد، بعد خبر ملاقاتش با سفیر ایران در کرواسی به رسانه ها راه یافت و حالا می گویند کار اساسا تمام شده است.

مسلم است که در شرایط عادی می شد به گزینه ای بهتر از برانکو فکر کرد و الان ممکن است خیلی ها فدراسیون را متهم به بازگشت به عقب نمایند اما مساله کلیدی این است که الان در شرایط عادی نیستیم. تیم ملی از چهار ماه دیگر درگیر چهار بازی باقی مانده از این مرحله خواهد شد. در این بین ادامه کار با ویلموتس بی خیال چندان به صلاح نیست، گزینه داخلی خوب نداریم و اگر داشته باشیم هم مردم قبولش نمی نمایند. در خصوص خارجی ها هم هیچ تضمینی نیست رفتاری شبیه مربی بلژیکی نداشته باشند. بنابراین فدراسیون ناچار بوده سراغ یک گزینه امتحان پس داده برود که فعلا شرایط برانکو از این نظر مساعدتر از سایرین به نظر می رسد. با همه اشکالاتی که برانکو هم مثل هر مربی دیگری دارد، او حداقل نسبت به ویلموتس از چند جهت برتر است؛ فاکتورهایی که قطعا در خیز فدراسیون به سمت انتخاب ایوانکوویچ موثر بوده است.

رجحان های برانکو بر ویلموتس

یک- تجربه دارد

برانکو ایوانکوویچ تجربه مفصل حضور در فوتبال ایران را دارد. او اولین بار سال 2001 به عنوان دستیار میروسلاو بلاژویچ به ایران آمد و روی نیمکت تیم ملی نشست. بعد چیرو رفت و خود برانکو سرمربی شد. پس از جام جهانی 2006 بین طرفین جدایی افتاد و نهایتا ابتدای سال 94 او برای کاری طولانی مدت به پرسپولیس برگشت. بنابراین برانکو به ابعاد و زوایا فوتبال ایران کاملا آشناست و همه بازیکنان موجود تیم ملی را به خوبی می شناسد؛ امتیازی که در شرایط کنونی بسیار به کار می آید.

دو- شرایط را درک می نماید

چند روز پیش هم در مطلبی مفصل نوشته بودیم برانکو به عنوان سرمربی تیم ملی ایران یک بار دقیقا در همین شرایط گرفتار شده و در خطر حذف از مرحله پیش مقدماتی جام جهانی قرار گرفته بود. اگر ما الان احتیاج به کسب پیروزی برابر عراق و بحرین در تهران داریم، آن موقع یعنی در سال 2004 باید قطر و اردن را در خاک رقبا شکست می دادیم؛ پروژه ای سخت که نهایتا با دخالت فدراسیون و افزوده شدن دستوری وحید هاشمیان و خداد عزیزی (دو مغضوب آن روزهای برانکو) به ترکیب تیم ملی، به خاتمه رسید. بنابراین پروفسور به خوبی می داند کجا ایستاده ایم و چه وضع ملتهبی داریم. این در حالی است که در کنش های مارک ویلموتس، مطلقا نشانه ای از درک حساسیت موجود به چشم نمی خورد.

سه- پروازی نیست

یکی از بزرگ ترین اشکالاتی که از ویلموتس گرفته می شد این بود که پروازی است و فقط برای مسابقات به ایران می آید. برانکو اما مطلقا این ایراد را ندارد. او در سال های حضور در فوتبال ایران، به ایران علاقه خاصی نشان داده و حتی کمتر از حد مجاز مرخصی رفته است. بنابراین یکی از بزرگ ترین چالش ها از بین خواهد رفت.

چهار- غر نمی زند، قهر نمی نماید

برانکو اصولا کاراکتری سازشکار دارد و به ندرت دچار اختلاف با مدیران و روسایش می گردد. به طور مثال او 11 ماه از پرسپولیس دستمزد نگرفت اما به کارش ادامه داد و با این تیم عناوین مختلف را به دست آورد. این رفتار قابل مقایسه نیست با حرکت ویلموتس که پیش از بازی مرگ و زندگی برابر عراق، بابت دیرکرد در وصول مطالباتش قهر کرد و در ترکیه متحصن شد.

پنج- بازار فوتبال ایران را خراب نمی نماید

بر خلاف ویلموتس، بازار فوتبال ایران برای برانکو بسیار مهم است و او همه تلاشش را خواهد نمود تا این مارکت را از دست ندهد. مربی بلژیکی در همین مدت کوتاه نشان داد مسئولیتی را که در تیم ملی ایران پذیرفته اصلا جدی نمی داند اما برانکو همچنان قصد ادامه حضور در فوتبال ایران را دارد و به این منظور ضروری است بهترین نتایج ممکن را در تیم ملی به دست بیاورد.