این کاخ از خون انسان ساخته شده و محل قربانیان وودو است - فروشگاه ویژه ها

آبومی به عنوان مرکز پادشاهی باستانی داهومی، مقر 12 پادشاه متوالی بود که از قرن هفدهم تا اوایل قرن بیستم حکومت کردند. نهمین پادشاه، قزو، از سال 1818 تا 1858 تاج و تخت را در دست داشت و به علت قدرت و وحشیگری نظامی خود مشهور بود.

محققان به تازگی برای روشن کردن رفتار پادشاه قزو تحقیقاتی انجام داده اند. قبلا می دانستیم که کوچه منتهی به کلبه او با جمجمه ها و استخوان های آرواره های دشمنان شکست خورده سنگفرش شده بود. او جمجمه چهار رهبر شکست خورده را نگه داشته بود. در داخل محوطه کاخ او، محلی برای جنازه ها برای کارهای غیرمتعارف بوجود داشت.

محققان شرح می دهند: برای ساختن دیوارها از یک ملات استاندارد استفاده نشده، بلکه از روغن قرمز و آب و خون حدود 41 قربانی قربانی ساخته شده بود. 41 مورد یک عدد مقدس در وودو است. قربانیان احتمالا برده یا اسیر بوده اند.

در فرهنگ و دین وودو که همچنان در میان بنینی ها رواج دارد، می توان از خون همراه با دعا و آب مقدس برای تقدیس ساختمان ها یا جان بخشیدن به سازه های چوبی استفاده کرد. در این مورد، از اهدایی قربانی ها برای محافظت از آنچه ذات باشکوه پادشاه متوفی تلقی می شد، استفاده شده بود.

برای معین ترکیب دقیق ملات، پژوهشگران از طیف سنجی جرمی با وضوح بالا استفاده کردند که آن ها را قادر ساخت تا پروتئین های داخل روکش را معین نمایند. در کمال تعجب، آن ها آثاری از گندم را پیدا کردند که تا مدت ها پس از مرگ قزو در جنوب صحرای آفریقا کشت نمی شد.

با این حال، آن ها خاطرنشان می نمایند که قزو از هواداران پر و پا قرص امپراتور فرانسه ناپلئون سوم بود و اغلب هدایای دیپلماتیک مانند پارچه، اسلحه از بنین به فرانسه می فرستاد. بنابراین ممکن است که گندم به صورت متقابل از فرانسه آمده باشد، مثلا به صورت باگت های فرانسوی و سایر اقلام پخته شده به قزو هدیه شده باشد و بعداً وارد هاون کاخ شده و با خون قربانی ها مخلوط شده بود.

در نهایت وجود هموگلوبین و ایمونوگلوبولین را از انسان در دیواره کاخ تایید شده.

به گفته نویسندگان این تخقیق، مرگ پادشاهان داهومی اغلب با قربانی کردن بیش از 500 قربانی، در مراسمی بزرگ گرامی داشته می شد. اینکه آیا خون یافت شده در دیوارهای مقبره گیزو در چنین موقعیتی ریخته شده است یا نه، در حال حاضر معین نیست، اگرچه محققان می گویند تجزیه و تحلیل DNA بیشتر ممکن است به آشکار کردن دقیق تعداد افرادی که به صورت اجباری خون خود را برای تقدیس این سازه داده اند، یاری کند.

این تحقیقدر مجله Proteomics منتشر شده.