افتخاری، متکلم وحده - فروشگاه ویژه ها

به گزارش خبرنگاران ، حمیدرضا عرب، رسم قابل تحملی نیست که برخی مدیران ومسئولان باشگاه استقلال هرگاه که از کار برکنار می شوند بدون پاسخگویی به ابهام ها باشگاه را ترک می نمایند. گرچه افتخاری به قول خودش لطف نموده و به برخی ابهام ها پاسخ داده اما سوال های فراوانی از مدیرعامل سابق باشگاه استقلال بود که او ترجیح داد با انتشار همین بیانیه یا به قول خودش اطلاعیه ماجرا را فیصله دهد.

حقیقت این است که افتخاری به اندازه اشتباه های مدیریتی که در باشگاه استقلال مرتکب گردیده مورد سوال قرار نگرفته است. او درتمام دورانی که مدیریت باشگاه استقلال را برعهده داشت با بستن راه های ورودی به سوی خود، بیشتر با مصاحبه های فرمایشی که از طریق سایت باشگاه در اختیار رسانه ها قرار می گرفت با بیرون ارتباط برقرار می کرد. البته معدود رسانه هایی هم بودند که با آقای مدیر ارتباط داشتند اما این رسانه ها هرگز او را در مواجهه با سوال ای کلیدی و چالشی قرار ندادند و بیشتر مجیز مدیرعامل سابق استقلال را گفتند. اگر هم افتخاری زمانی تن به مصاحبه های عمومی تر می داد آن قدر آن مقطع حساس و حیاتی بود که رسانه ها ترجیح می دادند از پرسش های چالشی از مدیرعامل استقلال خودداری نمایند تا فضای این باشگاه تخریب نشود. نمونه اش یک روز قبل از بازی استقلال مقابل خونه به خونه در فینال جام حذفی ودرلابی هتل پاسارگاد شهر آبادان که او در معدود دفعات خودش را به میان خبرنگاران رساند اما غالب سوال ها سطحی و حول محور تمدید قرارداد با شفر بود وزمینه برای طرح پرسش های مهم تر هرگز فرا هم نشد.

بعد از استعفای افتخاری از مدیریت باشگاه استقلال و درشرایطی که فضا برای طرح سوال های کلیدی مناسب بود، وی زمان زیادی را به سکوت سپری کرد تا اینکه بعد از ماه ها بیانیه ای را روی خروجی برخی سایت ها قرار داد. بدون شک اگر افتخاری حسن نیت داشت و از مورد سوال قرار دریافت فرار نمی کرد برای رسانه ها دعوت نامه ای ارسال می کرد وآن ها را به دفتر کارش فرا می خواند تا در فضای بازمطلوب تری مورد پرسش قرار بگیرد امانه او نه یار غارش پندار توفیقی هرگز حاضر به پاسخگویی نشدند و حتی در این مدت به تماس های تلفنی رسانه ها نیز پاسخ ندادند.

شخصی که در صندلی مدیرعاملی یک باشگاه مردمی قرار می گیرد اما نباید تنها متحکلم وحده باشد. پاسخگویی شاید در توضیح وظایف رسمی افتخاری گنجانده نگردیده باشد اما عمیقا اقدامی اخلاقی است که هرگز به درستی انجام نشد.

1